بذل مدت در نکاح موقت: ماهیت حقوقی، شرایط و آثار قانونی آن

بذل مدت در نکاح موقت: ماهیت حقوقی، شرایط و آثار قانونی آن

2025/12/08

مقدمه

نکاح موقت یا صیغه، یکی از انواع عقد نکاح در نظام حقوقی ایران است که با ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود، از جمله تعیین مدت و مهریه، از نکاح دائم متمایز می‌شود. در حالی که در نکاح دائم، رابطه زوجیت با طلاق یا فوت به پایان می‌رسد، در نکاح موقت این وضعیت متفاوت است. یکی از مهم‌ترین سازوکارهای حقوقی برای اتمام نکاح موقت پیش از اتمام مدت تعیین‌شده، «بذل مدت» است. این سازوکار که تنها از سوی مرد قابل اعمال است، دارای شرایط و آثار حقوقی خاصی است که شناخت دقیق آن‌ها برای طرفین عقد ضروری است. در این مقاله به بررسی جامع مفهوم، شرایط، و پیامدهای حقوقی بذل مدت در نکاح موقت خواهیم پرداخت تا آگاهی لازم در این خصوص برای شما عزیزان فراهم آید. برای درک بهتر تفاوت‌های این دو نوع نکاح، توصیه می‌شود مقاله نکاح دائم یا موقت؟ تفاوت‌های کلیدی و آثار حقوقی آن در قوانین ایران را مطالعه بفرمایید.

مفهوم حقوقی بذل مدت

بذل مدت در نکاح موقت، به معنای بخشش یا چشم‌پوشی زوج (مرد) از باقیمانده مدت عقد موقت است. این عمل حقوقی یک «ایقاع» محسوب می‌شود؛ بدین معنا که تنها با اراده و قصد زوج محقق می‌گردد و نیاز به قبول یا رضایت زوجه (زن) ندارد. با بذل مدت توسط مرد، عقد نکاح موقت بلافاصله و پیش از اتمام مدت تعیین شده در قرارداد، منحل شده و رابطه زوجیت پایان می‌یابد. این حق، از ویژگی‌های منحصر به فرد نکاح موقت است که به مرد اجازه می‌دهد تا در هر زمان که بخواهد، به مدت باقیمانده عقد پایان دهد.

شرایط صحت بذل مدت

برای اینکه بذل مدت به صورت صحیح واقع شود و آثار حقوقی خود را به دنبال داشته باشد، باید شرایط زیر احراز گردد:

  • اهلیت بذل‌کننده (شوهر): مردی که اقدام به بذل مدت می‌کند، باید دارای اهلیت قانونی باشد؛ یعنی عاقل و بالغ بوده و محجور نباشد.
  • قصد و رضا: بذل مدت باید با قصد و اراده واقعی زوج صورت گیرد و تحت اکراه یا اجبار نباشد. صرفاً بیان لفظی بدون قصد انشا، بذل مدت محسوب نمی‌شود.
  • موجود بودن مدت باقیمانده: بذل مدت تنها زمانی معنی پیدا می‌کند که هنوز از مدت عقد موقت باقی مانده باشد. اگر مدت عقد به اتمام رسیده باشد، بذل مدت بی‌معناست.
  • عدم نیاز به قبول زوجه: همانطور که ذکر شد، بذل مدت یک ایقاع است و نیاز به موافقت یا رضایت زن ندارد. به محض اینکه مرد، مدت را بذل کند، عقد منحل می‌شود.

آثار حقوقی بذل مدت

بذل مدت، آثار حقوقی مهمی بر رابطه زوجیت و حقوق طرفین دارد که به تفصیل به آن‌ها می‌پردازیم:

۱. انحلال عقد نکاح موقت

اصلی‌ترین اثر بذل مدت، انحلال فوری و قطعی عقد نکاح موقت است. به محض اعلام بذل مدت از سوی مرد، رابطه زوجیت پایان می‌یابد و طرفین دیگر زن و شوهر نیستند.

۲. حق زوجه بر مهریه

یکی از مهم‌ترین مباحث در بذل مدت، تعیین تکلیف مهریه زن است. بر خلاف تصور برخی، در نکاح موقت اگر مرد مدت را بذل کند، زن مستحق تمام مهریه مقرر در عقد است، چه نزدیکی واقع شده باشد و چه نشده باشد. در واقع، با بذل مدت، زن از منفعت تمام مدت عقد محروم شده و لذا حق او بر مهریه کامل، محقق می‌شود. در صورتی که نیاز به مطالبه مهریه پس از بذل مدت دارید، می‌توانید از خدمات حقوقی وکلای مجرب بهره‌مند شوید.

۳. لزوم نگهداری عده

پس از بذل مدت، زن مکلف است عده نگه دارد. مدت عده در نکاح موقت، در صورت عدم حاملگی، دو طُهر (دو دوره قاعدگی) یا چهل و پنج روز است. اگر زن حامله باشد، مدت عده تا زمان وضع حمل خواهد بود.

۴. پایان رابطه زوجیت و الزامات آن

با انحلال عقد موقت از طریق بذل مدت، تمامی حقوق و تکالیف ناشی از رابطه زوجیت، از جمله حق تمکین، نفقه (تا زمان انحلال عقد) و غیره، پایان می‌یابد.

تفاوت بذل مدت با فسخ نکاح و طلاق

بذل مدت سازوکاری مختص نکاح موقت است و نباید آن را با «فسخ نکاح» یا «طلاق» اشتباه گرفت:

  • فسخ نکاح: فسخ نکاح در مواردی اتفاق می‌افتد که یکی از طرفین دارای عیوب خاصی (مانند جنون، عنن و...) باشد و با اراده ذی‌نفع صورت می‌گیرد. این مکانیسم هم در نکاح دائم و هم در نکاح موقت، البته با شرایطی متفاوت، قابل اجرا است.
  • طلاق: طلاق مختص نکاح دائم است و دارای تشریفات و مراحل قانونی خاصی می‌باشد. در نکاح موقت طلاق معنا ندارد و انحلال آن از طریق بذل مدت (از سوی مرد) یا اتمام مدت (به صورت خودکار) صورت می‌گیرد.

نکات کاربردی و حقوقی

شناخت دقیق احکام مربوط به بذل مدت در نکاح موقت برای جلوگیری از سوءتفاهم‌ها و دعاوی احتمالی بسیار مهم است. توصیه می‌شود:

  • در صورت امکان، عقد نکاح موقت به صورت کتبی و با ذکر جزئیات دقیق منعقد شود.
  • در صورت هرگونه ابهام یا بروز مشکل، حتماً با یک وکیل پایه یک دادگستری متخصص در امور خانواده مشورت کنید.
  • ثبت رسمی بذل مدت، هرچند الزامی نیست، اما می‌تواند از بروز اختلافات آینده جلوگیری کند.

نتیجه‌گیری

بذل مدت، روشی حقوقی برای پایان دادن به عقد نکاح موقت از جانب مرد است که دارای ماهیت ایقاعی است و نیاز به موافقت زن ندارد. با بذل مدت، عقد منحل شده، زن مستحق تمام مهریه توافق‌شده می‌گردد و مکلف به نگهداری عده است. شناخت دقیق این مفهوم و تمایز آن با طلاق و فسخ، برای حفظ حقوق طرفین و پیشگیری از دعاوی احتمالی ضروری است. در هر مرحله از زندگی مشترک، به‌ویژه در مسائل حساس حقوقی مربوط به خانواده، بهره‌مندی از مشاوره آنلاین حقوقی می‌تواند راهگشای بسیاری از چالش‌ها باشد.